بلاگ

پس از انتشار اخبار تغییر نام فیس‌بوک به «مِتا» (Meta) و صحبت‌های مدیرعامل این شرکت مبنی بر تبدیل‌شدن اکوسیستم فیس‌بوک به یک دنیای مجازی یا همان متاورس (Metaverse)، حالا این سؤال، ذهن بسیاری از کاربران اینترنت را به خود مشغول کرده است که: متاورس چیست؟ کاربرد آن چیست؟ اصلاً این واژه از کجا سر در آورده و فناوری این‌بار چگونه می‌خواهد غافلگیرمان کند؟

اصطلاح متاورس، اولین بار در سال ۱۹۹۲ توسط نیل استفنسون (Neal Stephenson)، نویسنده رمان‌های علمی- تخیلی ابداع و در رمان «تصادف در برف» (Snow Crash) به کار برده شد. متاورس تصویری از یک دنیای مجازی‌ است که در دل دنیای حقیقی وجود دارد. آنچه استفنسون ربع قرن پیش از تخیل خود آفرید، حالا عاشقان فناوری را به هیجان آورده است. او در بخشی از کتاب خود می‌نویسد:

هنگامی که ۱۰ سال پیش، هیرو نخستین بار این مکان را دید، نرم‌افزار مونوریل هنوز نوشته نشده بود. او و دوستانش برای این که بتوانند به جاهای مختلف بروند، مجبور بودند نرم‌‌افزار اتومبیل و موتورسیکلت بنویسند. آنها نرم‌‌افزارهای خود را بیرون می‌‌بردند و در بیابان سیاهی در شبِ الکترونیکی، با هم مسابقه می‌‌دادند.

حالا گویی دنیا به سمت‌و‌سویی می‌رود که تحقق متاورسِ موردنظر نیل استفنسون، برای اولین بار در تاریخ ممکن می‌شود. مردم بدون ترک‌کردن خانه‌هایشان می‌توانند به هرکجای جهان که می‌خواهند سفر کنند و از تجربه کاملاً بصری و حتی لمسی لذت ببرند. آن‎ها خواهند توانست از طریق تصاویر ارتباط برقرار کرده و در آن فضا دست به خریدوفروش بزنند. آن‎ها همچنین به بازی‌ها، فیلم‌ها، ورزش‌ها، رویدادهای جدید و گونه‌های جدیدی از روایت‌ها دست خواهند یافت؛ بر فراز کوه‌های آلپ از پاراگلایدر آویزان می‌شوند، به ماه پرواز می‌کنند و به‌سرعت به سوی زندگی در جهان دیجیتال حرکت می‌کنند.

متاورس چیست؟

برای درک بهتر مفهوم متاورس بیایید ابتدا نگاهی به معنای آن داشته باشیم. متاورس از دو بخش متا (Meta) و ورس (Verse) تشکیل شده است؛ متا یعنی «ماورا» و ورس هم یک اشتقاق معکوس از کلمه «Universe» است. در نتیجه متاورس یعنی دنیایی ماورایِ دنیای حقیقی ما.

متاورس یک مفهوم گسترده است؛ ولی عموماً به یک دنیای مجازی و ۳ بُعدی گرفته می‌شود که افراد مختلف می‌توانند از طریق اینترنت به آن متصل شده و با یکدیگر تعامل داشته باشند.

متاورس را می‌توان به دنیاهایی که توسط واقعیت‌های مجازی و واقعیت‌های افزوده ساخته می‌شوند هم نسبت داد. در واقع متاورس هر دنیای مجازی‌ای است که کاربر می‌تواند در آن شخصیت خود را بسازد و فعالیت‌های مختلفی را انجام دهد.

ظهور و رشد صنعت بازی‌های رایانه‌ای باعث شد تا متاورس و جهان‌های مجازی که بازیکنان در آنها می‌توانند در یک دنیای ساختگی شخصیت خودشان را بسازند، به جاهای مختلف دنیای بازی سرک بکشند و با بازیکنان دیگر تعامل برقرار کنند، به مرحله‌ای تازه وارد شود.

با افزایش نفوذ بلاک چین در دنیای فناوری، پای متاورس به بازی‌های بلاک چینی هم باز شد. در این بازی‌ها، افراد می‌توانند آیتم‌های بازی را در قالب توکن معامله کنند. نوع عملکرد بازی‌های متاورس در بلاک چین، تفاوتی با بازی‌های غیر بلاک چینی ندارد و فقط دارایی‌های بازیکن در بازی به‌صورت توکن در آمده است.

مثلاً در یکی از این بازی‌ها، بازیکنان زمین‌های خود را می‌فروشند یا در بازی دیگر جنگجوها توکن‌هایی از شمشیرها و زره‌های خود دارند و می‌توانند آنها را در بازارهای آنلاین به دیگر بازیکنان بفروشند.

بسیاری از کارشناسان و متخصصان امر معتقدند توسعه بیشتر متاورس تأثیری در بحث مشاغل و زندگی روزمره انسان‌ها نخواهد داشت ولی تأثیر آن در فرهنگ و جامعه به‌عنوان یک کل، انکارناپذیر است. صد البته در ادامه خواهیم دید که در صورت برآورده‌شدن تمام آرمان‌های متاورس، زندگی ما دگرگون خواهد شد.

متاورس یک مفهوم است؛ نمی‌توان آن را یک نرم‌افزار یا یک محیط بازی در نظر گرفت. در واقع متاورس یک جهان مجازی است که کاربران می‌توانند شخصیت خود را در آن داشته باشند و هر کاری که در دنیای واقعی انجام می‌دهند را به‌صورت مجازی انجام دهند.

منبع: ارزدیجیتال

کمپانی پارامونت پیکچرز سرانجام تریلری تازه برای انیمیشن رامبل (Rumble) منتشر کرده است. این فیلم قرار است زودتر از آنچه که انتظار می‌رفته، عرضه شود. انیمیشن رامبل قرار بوده تا در تاریخ ژوئیه سال 2020 میلادی اکران شود اما به دلیل شیوع گسترده ویروس کرونا چندین بار اکران آن به تعویق افتاده بود. در نهایت، ماه فوریه سال 2022 میلادی برای اکران در نظر گرفته شده بود.

این انیمیشن، الهام گرفته شده از رمانی گرافیکی به نام هیولایی روی تپه (Monster on the Hill) محصول سال 2013 میلادی و نوشته راب هارل (Rob Harrell) است. نویسندگان فیلم‌نامه این انیمیشن، مت لیبرمن (Matt Lieberman) و همیش گریو (Hamish Grieve) هستند. همیش گریو علاوه بر نوشتن فیلم‌نامه انیمیشن، کارگردانی آن را در دست دارد. این فیلم، اولین تجربه کارگردانی او به شمار می‌رود. در زیر می‌توانید تریلر منتشر شده برای این انیمیشن را مشاهده کنید.

منبع: gamefa.com

روز گذشته گفتیم که هواوی قصد دارد گوشی نوا 8 اس ای را با پردازنده‌ای جدید دوباره معرفی و روانه بازار کند. این اتفاق امروز رخ داده و شاهد رونمایی رسمی از نسخه 4G هواوی نوا 8 اس ای هستیم. همانطور که انتظار می‌رفت، این دستگاه از تراشه داخلی هواوی به نام کرین 710A استفاده می‌کند و توانایی پشتیبانی از شارژ سریع 66 وات را دارد. با دیجی رو همراه باشید.

هواوی نوا 8 اس ای 4G تنها در بخش پردازنده با مدل معمولی و 5G آن فرق دارد و این یعنی همچنان شاهد به‌کارگیری یک صفحه نمایش 6.5 اینچی اولد با وضوح فول اچ‌دی هستیم که اسکنر اثر انگشت در زیر آن تعبیه شده و یک بریدگی قطره‌ای شکل هم در قسمت فوقانی آن قرار دارد. این بریدگی محلی برای تعبیه دوربین سلفی 16 مگاپیکسلی است.

دوربین پشتی یک ماژول چهارگانه با سنسور اصلی 64 مگاپیکسلی است. سنسورهای کمکی هم شامل یک واحد 8 مگاپیکسل فوق عریض، یک سنسور 2 مگاپیکسلی برای عکاسی ماکرو و یک سنسور 2 مگاپیکسلی دیگر برای تشخیص عمق می‌باشد. فلاش LED نیز در بین چهار لنز دوربین جای گرفته است.

این گوشی فعلاً در چین عرضه شده و از همین رو جای تعجب ندارد که سیستم عامل هارمونی او اس 2 به صورت پیش فرض بر روی آن نصب شده باشد. ظرفیت باتری تنها 3800 میلی‌آمپر ساعت است، اما هواوی یکی از معدود شرکت‌هایی است که قابلیت‌های نرم‌افزاری خوبی برای صرفه‌جویی در انرژی دارد و با همین باتری کوچک هم می‌تواند کار خود را به خوبی انجام دهد.

هواوی در حال حاضر نوا 8 اس ای 4G را تنها در یک مدل با 8 گیگابایت رم و 128 گیگابایت فضای ذخیره‌سازی داخلی به قیمت 2099 یوان (حدود 330 دلار یا 290 یورو) عرضه کرده است. خریداران می‌توانند از بین چهار رنگ گرادیان آبی، نقره‌ای، آبی و مشکی، یکی را انتخاب کنند. با توجه به استراتژی کاری هواوی بعید است که این گوشی در خارج از چین عرضه شود، اما با این حال هیچ چیز غیرممکن نیست.

استراتژی از آن سبک‌هایی است که حتی اگر در آن خبری از یک داستان خاص هم نباشد و در عوض بازی بتواند یک تجربه Skirmish یا رقابتی جذاب ارائه دهد، کم‌تر کسی از نتیجه نهایی ناراضی خواهد بود. بااین‌حال Age of Empires 4، از آن دست بازی‌های این سبک است که از قضا داستان و به‌طور دقیق‌تر بخش کمپین داستانی را هم حسابی جدی گرفته و ازطریق آن، مخاطب را غرق در اتفاقاتی تاریخی می‌کند. استودیو رلیک برای بخش کمپین بازی، سراغ چهار خط داستانی مختلف رفته که در جریان آن‌ها، سری به انگلستان می‌زنیم، با مغول‌ها همراه می‌شویم و نگاهی هم به ماجراجویی روس‌ها داریم.

یکی از اولین نکاتی که در تجربه کمپین بازی شدیدا به‌چشم می‌آید، نوع روایتی است که سازندگان برای تعریف داستان مراحل این بخش در نظر گرفته‌اند؛ برای این منظور، شاهد ویدیو‌هایی مستند‌مانند هستیم که اکثرا وضعیت فعلی مناطق مورد‌بحث را با تصاویری از شکل لشکرکشی ارتش‌ها در گذشته یا نحوه قرار گرفتن نیرو‌ها در قلعه‌ها و مواردی از این دست ترکیب کرده‌اند و تلفیق این ویدیو‌ها با یک روایت صوتی بسیار جذاب و موسیقی‌هایی متناسب، باعث شده تا روایت کلی بازی بسیار حماسی، جذاب و مثل دیدن یک مستند تاریخی واقعا درجه‌یک باشد.

البته که صرفا رفتن سراغ یک شیوه روایت جذاب، باعث خلق یک کمپین موفق نمی‌شود و بازی برای ارائه تجربه‌ای موفق در این زمینه، نیاز به مراحل خوبی هم دارد؛ اتفاقی که از قضا به‌خوبی در Age of Empires 4 رخ داده است. در جریان مراحل بازی، گاهی باید تا زمان فرا رسیدن نیرو‌های کمکی، دربرابر حمله دشمن از قلعه خودمان دفاع کنیم، گاهی در یک میدان نبرد بزرگ به مصاف ارتش دشمن برویم و گاهی هم در قالب یک گروه کوچک از نیرو‌های وفادار، در جنگل‌ها کمین کنیم و تجهیزات نظامی دشمن را از بین ببریم.

این‌ها، فقط بخش بسیار کوچکی از مراحل پرتعدادی هستند که بخش کمپین بازی برای مخاطب تدارک دیده و تازه در جریان کمپین‌های مربوط‌به مغول‌ها و روس‌ها، مراحل به‌مراتب جذاب‌تری هم داریم که اپیک گیمز در آن‌ها حتی دست به ساختارشکنی هم می‌زند و تجربه‌ای متفاوت از آنچه که به‌طور کلی Age of Empires را به آن می‌شناسیم، ارائه می‌دهد. تمامی این‌ها وقتی دست به‌دست هم می‌دهند، باعث می‌شوند تا تجربه کلی بخش کمپین بازی مملو از مراحل جذاب، شکل روایتی بسیار قوی و ارزشمند و چالش‌های شیرین باشد که خیلی خوب آن حس به موفقیت رسیدن تمدن‌های مورد‌بحث را به بازیکن هم منتقل می‌کند و همچنین حکم یک بخش آموزشی بسیار کامل را هم دارد و بازیکنان با تجربه کمپین، بسیاری از مکانیک‌ها و ویژگی‌های بازی را یاد خواهند گرفت و از رفتن به سراغ قسمت‌های آموزشی، بی‌نیاز خواهند شد.

اما خب Age of Empires 4، فقط محدود به بخش کمپین هم نمی‌شود. یکی از قسمت‌های آشنا و محبوب همیشگی مجموعه یعنی حالت Skirmish در این نسخه هم حضور دارد و می‌توانید با انتخاب یکی از هشت تمدن موجود در بازی و شخصی‌سازی تنظیمات از شکل و اتمسفر نقشه گرفته تا شرایط رسیدن به پیروزی و همچنین میزان منابع اولیه، سناریو دلخواه خودتان را بسازید و وارد بازی شوید. البته یک سری شرایط پیش‌فرض هم در این قسمت در نظر گرفته شده است که می‌توان با آن‌ها هم بازی کرد.

به تمدن‌های حاضر در بازی اشاره کردیم و شاید حضور فقط هشت حکومت تاریخی در بازی، رقم خیلی زیادی به‌نظر نرسد. ولی خب سازندگان، تا حد قابل قبولی در ارائه یک تجربه متفاوت از بازی کردن با هریک از تمدن‌ها، موفق ظاهر شده‌اند. درواقع، هرچند برخی از کشور‌ها مثل انگلستان یا فرانسه شباهت زیادی به هم دارند و در کل هم برخی از نیرو‌ها و ویژگی‌ها بین تمدن‌های بازی مشترک است، ولی شاهد یک سری خصوصیات منحصربه‌فرد هم هستیم که برگرفته از ویژگی‌های آن گروه در واقعیت هستند و این‌ها، حس و حال متفاوتی به بازی کردن با هریک از تمدن‌ها داده است.

برای مثال، سازندگان خیلی خوب آن شکل زندگی قبیله‌ای مغول‌ها را در بازی اجرا کرده‌اند یا برای روس‌ها، امکان کسب طلا ازطریق شکار کردن را فراهم کرده‌اند. چینی‌ها ویژگی جمع‌آوری مالیات را دارند و از یک سری نیرو‌های مخصوص بهره می‌برند که از جمله آن‌ها، می‌توان به Palace Guard‌ها به‌جای Men At Arms‌ها اشاره کرد. به همین ترتیب، هندی‌ها هم امکان استفاده از فیل‌ها را دارند یا عرب‌های عباسی با شترسواران خودشان به نبرد با دشمن می‌روند. حتی نحوه ارتقای عصر‌ها هم گاهی بین تمدن‌ها متفاوت است و درحالی‌که برای برخی کشور‌ها شاهد هستیم که باید با استفاده از کارگر‌ها سازه‌های مخصوصی برای این منظور بسازیم، برخی هم امکان ارتقا را ازطریق فقط یک سازه فراهم می‌کنند.

این خصوصیات متفاوت تمدن‌های حاضر در بازی، البته گاهی به بالانس آن هم ضربه می‌زند که قطعا در آپدیت‌های بعدی باید مورد‌توجه قرار بگیرد ولی همین موارد به ارزش تجربه بازی هم اضافه می‌کنند و بازیکنان، می‌توانند بسته به سبکی که دوست دارند Age of Empires 4 را تجربه کنند، سراغ تمدن مناسب بروند و در بازی با آن به مهارت برسند. البته باید اشاره کنیم که انتظار می‌رود به مرور زمان در قالب محتویات الحاقی، شاهد اضافه شدن تمدن‌های بیش‌تری هم به بازی باشیم.

Age of Empires 4 همچنین یک بخش چندنفره آنلاین هم دارد؛ بخشی که در آن هم می‌توانید سراغ نبرد با بازیکنان واقعی بروید و حتی به مرور با بالا رفتن سطح‌تان وارد مسابقات رتبه‌بندی‌شده شوید یا اگر خیلی دنبال چالش رقابت‌های آنلاین نیستید، امکان تجربه بازی به‌شکل Co-Op هم فراهم شده و می‌توانید کنار سایر، با هوش مصنوعی مبارزه کنید؛ کیفیت سرور‌های بازی هم در این بخش خوب است و خیلی راحت قادر به پیدا کردن بازی و تجربه آن خواهید بود. سازندگان مواردی مثل آبجکتیو‌های روزانه هم برای بازی در نظر گرفته‌اند که با انجام دادن آن‌ها و اقدامات دیگر، به مرور سطح شما در بازی افزایش پیدا خواهد کرد.

اما وقتی صحبت از یک بازی استراتژی می‌شود، قطعا فراتر از هر محتوای ارائه‌شده در اثر و مواردی که مفصل در موردشان صحبت کنیم، داشتن یک هسته گیم‌پلی ارزشمند است که اهمیت پیدا می‌کند و می‌تواند مرز بین یک اثر با‌ارزش را با یک سرگرمی صرفا چند‌ساعته تعیین کند. رلیک گیمز در این زمینه، بیشتر از اینکه بخواهد ریسک کند و اثری انقلابی در مجموعه Age of Empires بسازد، سعی کرده تا به گیم‌پلی کلی مجموعه و مخصوصا گیم‌پلی Age of Empires 2 وفادار باشد و صرفا با درنظرگرفتن یک سری بهبود‌ها و تغییرات جزئی، همان فرمول آشنا و در عین حال موفق قبلی را ارائه کند.

منبع: زومجی

شرکت انویدیا مجموعه‌ی جدیدی از تراشه‌های گرافیکی رده‌میانی خود برای لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های قابل حمل مشابه را معرفی کرده که مدل‌های GTX 960M و GTX 950M شاخص‌ترین آنها هستند.

شرکت انویدیا علاوه بر تراشه‌های گرافیکی میان‌رده برای لپ‌تاپ‌ها و دستگاه‌های قابل حمل، سه محصول رده پایین هم معرفی کرده که شامل مدل‌های GTX 940M، GTX 930M و GTX 920M می‌شوند. ادعا می‌شود که همگی این مدل‌ها راندمان بالاتری را نسبت به گرافیک روی برد مجتمع در پردازنده‌های شرکت اینتل ارائه خواهند کرد.

هر دو مدل 950M و 960M بر اساس معماری ماکسول بوده و از تراشه‌های موجود GM107 که دارای ۶۴۰ واحد پردازش گرافیکی هستند ساخته شده‌اند. مدل 860M هم به عنوان نمونه‌ای از نسل قبلی، از تراشه‌ی GM107 استفاده کرده بود اما مدل 960M کنونی با بکارگیری فرکانس کاری بالاتر توانسته راندمان بالاتری را ارائه کند. فرکانس کاری از ۱۰۲۹ مگاهرتز در مدل 860M به ۱۰۹۶ مگاهرتز در مدل 960M افزایش یافته اما همچنان از رابط حافظه‌ی ۱۲۸ بیتی و تراشه‌های GDDR5 با سرعت ۵۰۰۰ مگاهرتز بهره‌ می‌برد.

اما مدل 950M شباهت زیادی به مدل‌های 960M و 860M دارد با این تفاوت که از فرکانس کاری پایین‌تر ۹۱۴ مگاهرتز استفاده می‌کند. انویدیا همچنین گونه‌ی دیگری از 950M را هم عرضه کرده که از تراشه‌های رم DDR3 با سرعت ۲۰۰۰ مگاهرتز پشتیبانی می‌کند و فقط می‌تواند کمتر از نیمی از پهنای باند حافظه‌ی مدل GDDR5 را فراهم کند. این مدل قطعا در دستگاه‌های ارزان‌تر و برای کاهش بهای کلی استفاده خواهد شد.

شرکت انویدیا در مورد مدل‌های ضعیف‌تر مثل 940M، 930M و 920M اطلاعات زیادی منتشر نکرده، به جز اینکه نسبت راندمان آنها را در قیاس با مدل‌های رقیب نشان دهد. انتظار می رود مدل 920M حدود ۳ برابر قوی‌تر از گرافیک مجتمع HD 4400 از اینتل باشد، در حالی که 930M حدود ۳.۵ برابر و مدل 940M هم حدود ۴ برابر سریع‌تر هستند. هر دو مدل 940M و 930M از سیلیکون‌های GM108 استفاده می‌کنند در حالی که مدل 920M بر اساس تراشه‌ای از معماری نسل قبل Kepler بنا نهاده شده است.

همانند گذشته، شرکای تجاری سازنده‌ی لپ‌تاپ مجموعه‌ای از محصولات جدید خود را همزمان با معرفی این تراشه‌های جدید به بازار عرضه خواهند کرد که بیشتر آنها نسخه ارتقا یافته‌ی محصولات کنونی خواهند بود. محصولاتی مانند Alienware 13، Acer Nitro V، HP Omen، ASUS G501، Razer Blade Pro و Lenovo Y50 همگی مدل‌هایی بر پایه‌ی تراشه‌های گرافیکی جدید خواهند بود.

سریال بازی مرکب بعد از ۱۰ روز از زمان انتشارش در نتفلیکس به پربیننده‌ترین اثر در ۹۰ کشور مختلف بدل شد. این نخستین باری است که یک سریال کره‌ای در چارت‌های فروش آمریکا در صدر جدول‌ها قرار می‌گیرد. اما علت این محبوبیت فراگیر چه بود؟ چه شد که به‌یک‌باره این سریال توجه مخاطبان مردم جهان را، فارغ از زبان و فرهنگ‌شان به خود جلب کرد و حتی متفکران، روان‌شناسان و جامعه‌شناسان شروع به بحث و تبادل‌نظر درباره آن کردند؟ در ادامه مطلب حاضر و با تمرکز بر مقالاتی که به‌تازگی در نشریات معتبر درباره این سریال پرطرفدار منتشر شده‌ است، پاسخی درخور برای این سؤال‌ها خواهیم یافت. همراه ما بمانید تا اطلاعاتی جزئی‌تر درباره سریال بازی مرکب در اختیارتان بگذاریم.

داستان سریال بازی مرکب از چه قرار است؟

سریال بازی مرکب اثری است ساخت کشور کره جنوبی به کارگردانی و نویسندگی هوانگ دونگ-هیوک (Hwang Dong-hyuk). این سریال از تاریخ هفدهم سپتامبر ۲۰۲۱ در نتفلیکس شروع به پخش شد. این درام دیستوپیایی (ویران‌شهری/ distopian، واژه مقابل آرمان‌شهر یا مدینه فاضله) داستان چندان پیچیده‌ای ندارد: روایت آن درباره مردمی است که به‌خاطر فقر، تنگ‌دستی و بدهی‌هایی که مدام روی هم تلنبار می‌شوند، یا از سوی دیگر به‌خاطر فشار سنگین روحی و روانی زندگی در نظام سرمایه‌داری، حاضرند دست به هر کاری بزنند که از شر این شرایط نابسامان خلاص شوند که ناگهان با پیشنهادی وسوسه‌انگیز روبه‌رو می‌شوند.

این پیشنهاد چیست؟ پیوستن و شرکت در یک بازی جنگ برای بقا که در آن، تمامی شرکت‌کنندگان در پایان کشته خواهند شد؛ البته به‌جز یک نفر که پاداش جسارتش (شاید هم حماقت یا سنگدلی) مبلغی معادل با ۳۸ میلیون دلار آمریکایی خواهد بود.

لوکیشن‌هایی که سریال در آنها فیلم‌برداری می‌شود فضایی شبیه به مهدکودک دارند و بازی‌هایی که شرکت‌کنندگان درگیر آنها می‌شوند، بازی‌هایی کودکانه مثل چراغ سبز، چراغ قرمز (چیزی شبیه بازی مجسمانه خودمان)، طناب‌کشی و طاق یا جفت هستند. این فضاسازی یادآور کتاب دیستوپیایی کلاسیک و رمان محبوب نوجوانان است به نام «سالار مگس‌ها»، نوشته ویلیام گلدینگ. درون‌مایه اصلی در این کتاب آن است که چقدر زود، همین انسان‌هایی که متمدن می‌خوانیم‌شان، برای رهایی از شرایط بدی که گرفتار آن هستند، یا صرفا برای اثبات غریزه برتری خود، به‌طرز ناخوشایندی عقلانیت، همدردی و نظایر این حالات و احساسات را از دست می‌دهند و به‌قولی، وحشی می‌شوند.

علت محبوبیت روزافزون سریال بازی مرکب چیست؟

بدون شک یکی از المان‌های اصلی در موفقیت و اقبال چشم‌گیری که به سریال بازی مرکب نشان داده شد پیشرفت‌های کنونی مرتبط با تکنولوژی و دنیای ارتباطات است. بسیاری از کسانی سریال را در نتفلیکس تماشا کردند، در شبکه‌های اجتماعی شروع به صحبت‌کردن و گذاشتن کامنت راجع‌به آن کردند و این شد که بسیاری از مردم، از نقاط مختلف جهان، به دیدن آن تمایل پیدا کردند. اما این اصلا تمام ماجرا و علت محبوبیت سریال نیست.

این نخستین باری نیست که فیلم، سریال، اثر یا کتابی در ژانر ویران‌شهری یا حتی بازی مرگ و بقا ساخته می‌شود. از نمونه‌های بارز و برجسته در این ژانر می‌توان فیلم سینمایی «بازی‌های گرسنگی» (The Hunger Games) را برشمرد.

اما آنچه این اثر را برجسته و به‌نوعی متمایز می‌کند، در کنار ویژگی‌های خوب دیگر آن، شخصیت‌پردازی‌های واقعی و نزدیک به زندگی، داستان عمیق و درون‌مایه هوشمندانه‌ای است که برای آن انتخاب شده است.

منبع: سایت چطور